Dawno temu był sobie człowiek, który nie chciał mieć własnego
Anioła Stróża i robił wszystko, aby się go pozbyć. Kąpał się w najgłębszych jeziorach, wystawiał na błyskawice,błądził w najgłębszych lasach. Zawsze w ostatniej chwili czyjaś pomocna dłoń wyławiała go z zimnej wody, wyprowadzała z ciemności,chroniła przed piorunami.
Anioł przychodził do niego w snach błyszczący i pewny siebie.
- Ja jestem, tak jak byłem i będę dopóki świat się nie skończy – powtarzał.
Pewnego dnia człowiek wszedł na Najwyższą Górę Świata i skoczył. Lecąc w dół pomyślał, że nareszcie pozbędzie się swojego Anioła i już go nikt nie ochroni. Nagle zauważył, że przestał spadać i unosi się w powietrzu.
-Chyba fruwam? – powiedział na głos.
- Fruwamy – poprawił Anioł, który trzymał go mocno w objęciach.
- Po co to wszystko? – zapytał wtedy zaciekawiony człowiek
- Po to, aby ci pokazać, że możesz się mnie pozbyć tylko wtedy, kiedy nadejdzie na to odpowiedni czas-
Odpowiedział spokojnie Anioł
- Jaki czas? - zapytał gorączkowo zaniepokojony człowiek.
- Czas twojego przeznaczenia – odpowiedział Anioł i puścił człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz