Kołatka z Aniołem

KOŁATKA Z ANIOŁEM

Są różne drzwi – zwyczajne i proste, ale są też zagadkowe, a nawet trochę baśniowe. Majka z Kajtkiem fotografowali różne takie ciekawe i niespotykane drzwi, no i mieli już dużą kolekcję takich zdjęć. 

Dziś właśnie w Krakowie na Starym Mieście natrafili na takie ciężkie, drewniane i rzeźbione drzwi z wielką mosiężną kołatką z główką Anioła. 

Stali oboje zdumieni, bo nigdy takich drzwi nie spotkali. 

Nie było przy nich żadnego dzwonka, a więc Kajtek uniósł tę kołatkę i zakołatał. 

Zaraz otworzyło się w drzwiach mało okienko, a chwilę potem całe drzwi. „Szczęść Boże – powiedział pogodnie brązowy mnich – a czego to dusza pragnie? Głodni może?”. Bliźniaki poczuły nagle, że i pić, i jeść im się chce, weszły więc, patrząc na zapraszające ręce mnicha, zwłaszcza gdy dodał: „Gość w dom, Bóg w dom”. Kiedy znaleźli się w środku, Kajtek zapytał:

 „A dlaczego ta kołatka jest taka wielka i jeszcze z Aniołem?”. 

Mnich zatrzymał się i rzekł: „Te drzwi przedtem były takie grube, że i głuche.

 Nie było słychać przez nie kogoś pukającego. I kiedyś jeden taki głodny, nie mając siły już pukać, o mało co nie umarł z głodu pod tymi drzwiami. 

Ale na szczęście przyśnił mi się wtedy Anioł łomoczący do drzwi takim właśnie metalowym kółkiem. Wstałem więc szybko i otworzyłem. 

Leżał tam ten biedny głodomór, ale Anioła nie było już widać. 

Dlatego zrobiliśmy taką kołatkę z Aniołem, żeby było ją słychać w każdym kącie naszego domu, gdy ktoś nią zakołacze”. 

Właśnie wtedy ktoś zakołatał do drzwi tą właśnie kołatką. Majka aż podskoczyła przestraszona, bo echo rozbrzmiało po wszystkich korytarzach, kątach i wysoko pod sklepieniem. 

Nawet największy śpioch by się przebudził. Mnich znów otworzył te drzwi i wprowadził do środka chudziutkiego chłopaka z niebieskimi oczami. 

Kiedy potem on i bliźniaki jedli razem gościnny obiad, to Majka dziwnie spoglądała na zagadkowego chłopaka… 

Bo cały czas myślała, czy to czasem nie tamten Anioł ze snu i opowieści mnicha. 

Bo czyż Aniołowie nie przychodzą chętnie do gościnnych domów, przyprowadzając ze sobą kogoś głodnego i spragnionego?